نقد و بررسی بازی پژمان جمشیدی در بی مادر | داستان فیلم سینمایی «بی مادر» چیه؟
فیلم بی مادر پژمان جمشیدی
فیلم سینمایی «بیمادر» به کارگردانی مرتضی فاطمی و تهیهکنندگی محمدرضا مصباح و علی اوجی از -جمعه هفدهم آذرماه- ساعت ۲۰ در پلتفرم فیلمنت اکران آنلاین شد.
خلاصه داستان فیلم بی مادر
موضوع فیلم «بیمادر» زندگی آرام یک زوج است که با پا فشاری یکی از آنها روی تصمیماش، ناخواسته وارد آزمایشها و دو راهیها و مخاطرات اخلاقی میشود؛ انسان چیزی را به دست نمیآورد مگر اینکه چیزهایی را از دست بدهد و هر تصمیمی بهایی دارد که باید پرداخته شود …
در خلاصه داستان فیلم بی مادر اینطور آمده است: «انسان چیزی به دست نمیآورد، مگر چیزهایی از دست بدهد…»
بازیگران و عوامل فیلم بیمادر
اسامی بازیگران فیلم بی مادر:
- امیر آقایی
- میترا حجار
- پردیس پورعابدینی
- پژمان جمشیدی
- بیتا عزیز
- شیرین ضابطیان
- سارا محمدی
- فاطمه میرزایی
- آوا جوهرچی
- بازیگر خردسال امیررضا جوکار
فیلم ویلای ساحلی رضا عطاران از بازیگران تا داستان و تصاویر
این فیلم اجتماعی به نویسندگی و کارگردانی سیدمرتضی فاطمی و تهیهکنندگی محمدرضا مصباح و علی اوجی در بخش خصوصی و «کانون فیلم نسیم» تولید شده است. موسیقی متن و آواز تیتراژ پایانی این فیلم براساس بخشی از لالایی مادر افغانی «الله هو» نواخته شده است. بامداد افشار آهنگسازی و حسین قورچیان صداگذاری این فیلم را انجام دادند.
عوامل:
- کارگردان: سید مرتضی فاطمی
- تهیه کنندگان: محمدرضا مصباح و علی اوجی
- نویسنده: سید مرتضی فاطمی
- موسیقی: بامداد افشار
- فیلمبردار: مسعود سلامی
- تدوینگر: محمد نجاریان
جوایز فیلم بی مادر
فیلم «بی مادر» با حضور در چند جشنواره جهانی، موفق به کسب بیش از ۵ جایزه معتبر بینالمللی شده است:
- جایزه بهترین کارگردان | بیست و چهارمین جشنواره رِینبو لندن – ۲۰۲۳
- بهترین فیلم | بیست و یکمین جشنواره داکا – ۲۰۲۳
- بهترین فیلم | هفتمین دوره جایزه کراسینگ د اسکرین – ۲۰۲۳
- بهترین فیلم آسیایی | چهاردهمین جشنواره فیلم بنگلور – ۲۰۲۳
- بهترین فیلم خارجی زبان | هفتمین جشنواره ولز – ۲۰۲۲
این فیلم تابستان امسال در سینماها اکران شد و نظرات مثبت منتقدان را جلب کرد.
نقد و بررسی اولیه منتقدان درباره فیلم بی مادر سیدمرتضی فاطمی
رضا صائمی
مادرانگی در جشنواره امسال مفهوم پر کاربردی است و «بی مادر» سید مرتضی فاطمی با تاکید بر فقدان یک مفهوم یا موجود در همان عنوان خود میخواهد از ضرورت و اهمیت حضور آن بگوید. از این رو تجربه مادرانگی و فرزند آوری را با قصه رحم اجارهای پیوند میزند تا از پس آن هم یک موقعیت اخلاقی پیچیده را به تصویر بکشد و هم دشواری مادرانگی را از منظری متفاوت بازنمایی کند.
شاید بتوان از حیث مفهومی مهمترین مساله فیلم را در ارتباط با موقعیت مادرانگی در از دست دادنها و بدست آوردنها جستجو کرد. اینکه مهروز فرزندی را از دست میدهد تا فرزندی دیگر را بدست آورد. شخصیت محوری قصه را باید مهروز دانست. مادری که هم سوگ فرزند و هم سور فرزند را در مدتی کوتاه تجربه میکند.
ضمن اینکه قرار است موقعیت و تجربه مادرانگی در نسبت با مساله رحم اجارهای در یک چالش عاطفی قرار بگیرد. اینکه آیا لچهای که در رحم اجارهای متولد میشود چقدر میتواند تجربه و عواطف مادرانگی را به وضعیتی متضاد و پارادوکسیکال بدل کند. از یک سو مادر باید موجودی را به دنیا آورد که فرزند دیگری است و از سوی دیگر مهر و عطوفت او در زنی که فرزند را زایده به عنوان مهر مادرانه وجود دارد. پرسشی که فراتر از قصه فیلم میتواند ذهن مخاطب را درگیر خود کند.
سید آریا قریشی
از آن فیلمهایی است که بهسختی میتوان فهمید هدف از ساختهشدنش چه بوده است. بیمنطقی از سر و روی فیلم میبارد. شخصیتها در هر صحنه ممکن است رفتاری خلاف صحنۀ قبل از خود نشان دهند و چند دقیقه بعد دوباره به حالت کارخانه برگردند! از جایی به بعد، حتی نمیدانیم که قرار است کدام شخصیت را دنبال کنیم. فیلم آنقدر میان سه شخصیت مختلف سرگردان است که اساساً تعیین شخصیت اصلی امکانپذیر نیست.
پژمان جمشیدی بهشکل قابلستایشی تلاش میکند تا در چنین فیلمی هم گلیم خود را از آب بیرون بکشد اما موفق نمیشود چون این شخصیت نهتنها – مثل دیگر شخصیتهای فیلم – چندان قابلدرک نیست بلکه حضورش در فیلم بهکل اضافی است. سوژۀ اولیۀ فیلم هر چند تکراری است اما کماکان پتانسیل تبدیل به یک اثر جذاب را دارد اما سازندگان «بیمادر» تقریباً به بدترین شکل ممکن از این سوژه استفاده کردهاند. به همین دلیل «بیمادر» به یکی دیگر از فیلمهای بیمایه و تلفشدۀ جشنواره تبدیل شده است.
